Wasmotten zijn voor imkers hinderlijke insecten. Overtallige   raten worden in de winter met ijsazijn behandeld tegen de   wasmotten of op een lichte luchtige plek bewaard.
 De meeste wasmotten die wij kennen zijn larven van de   kleine wasmot (Achroia grisella). Wasmotten zijn echte   opruimers. In de natuur ruimen ze verlaten bijennesten   compleet op. Vervolgens laten de wasmotten een   specifieke geur achter. Deze geur is weer een lokmiddel   voor bijenverkenners, die voor een komende zwerm een nieuwe nestgelegenheid zoeken. Zo is de cirkel weer rond. 
Bijzonder is dat de larven van de wasmotten ook plastic eten. Onderzoekers waren eerst enthousiast. Totdat bleek dat in de uitwerpselen van de wasmotten microplastic werden aangetroffen. Dus helaas geen oplossing voor ons plastic probleem. 
In het oosten van ons land en in Duitsland komen ook vlinders van de grote wasmot voor (Galleria mellonella). De larven van de grote wasmot lusten net als de larven van de kleine wasmot wel pap van onze bijenraten. Beide wasmotten kunnen niet tegelijk in één bijenkast leven. De larven van de grote wasmot eten de larven van de kleine wasmot op. 
De nachtvlinders van beide wasmotten zijn geliefd bij vleermuizen. De vlinders van de grote wasmot kunnen zeer goed horen. Ze hebben het meest gevoelige oor van alle dieren. De vlinders kunnen geluiden opvangen tot 300 kilohertz (vergelijk mensen kunnen tot 20 kilohertz waarnemen). Door dit uitzonderlijk gehoor zijn ze in staat de hoge tonen op te vangen van vleermuizen. Vleermuizen maken een geluid tot 212 kilohertz. De grote wasmotvlinders kunnen de vleermuizen op deze manier ontwijken en tegelijk met elkaar communiceren.