In de vorige Stertselaar is wat geschreven over woudhoning afkomstig van luizen. Ik oogst mijn voorjaarshoning altijd in twee keer, de eerste oogst rond 20 mei en de tweede oogst vlak voordat de eerste linden in bloei komen. Meestal is de vroege voorjaarshoning licht van kleur en voor een belangrijk deel afkomstig van Herik, de geelbloeiende koolzaadachtige plant, die in veel wegbermen bloeit. Deze honing kristalliseert snel door het hoge gehalte aan glucose. 
De late voorjaarshoning is door de bijen verzameld in de drachtloze periode. Dit voorjaar was het me al opgevallen dat er veel luis zat in eiken, linden en esdoorns. Vorige week heb ik de late voorjaarshoning geslingerd en tot mijn verbazing was dit zeer donkere honing met een hoog gehalte aan “luizenhoning”. De bijen hebben in de drachtloze periode volop luizen gemolken!