Woudhoning is de naam van donkere, bijna zwarte honing afkomstig uit bosrijke gebieden in Duitsland. 
Bij gebrek aan bloemen in voornamelijk dennenbossen, verzamelen de bijen suikers uit de uitwerpselen van luizen, die de plantsappen zuigen uit de dennenbomen. 
Op de uitwerpselen met een hoog suikergehalte ontstaat een primaire schimmel, een zoge-naamde roetdauwschimmel. Deze roetdauwschimmels kleuren de honing donker. Woudhoning, in feite luizenhoning is zeer rijk aan mineralen. 
In Nederland verzamelen bijen in juni soms ook luizenhoning op linde- of eikenbomen als het tijdens de bloei van de linde erg droog is. De lindebomen bloeien bij een hete droge zomer uitbundig maar geven erg weinig nectar af. De uitwerpselen van de luizen bieden dan uitkomst. In zo’n droge zomer heb ik wel eens zwarte honing geslingerd. Ik dacht eerst dat er ergens olie uit de slinger was gelekt. Ook hier zorgde de roetdauwschimmels voor de donkere kleur. 
Donkere lindehoning is kwalitatief misschien wel de beste Nederlandse honing. Maar vertel de kopers niet dat het een product is ontstaan uit luizenpoep en bijenkots.